Mijn kind gedraagt zich anders, hoe komt dat?

Uit het gedrag van jouw kind kan je veel afleiden. Wanneer een kind zich aan iets nieuws moet aanpassen, gedraagt het zich vaak anders dan er voor. Dat is een normale reactie, waarmee het kind iets wil zeggen aan zijn of haar omgeving. Wat het kind wil zeggen en hoe hij of zij dit doet verschilt tussen jonge en oudere kinderen. Bijvoorbeeld: een kleuter kan verlatingsangst krijgen, een tienjarige kan heftige woedeaanvallen krijgen en pubers kunnen zich in het uitgaansleven storten of zich helemaal gaan opsluiten.

Grote transities zoals een scheiding kunnen ook leiden tot een tijdelijke achteruitgang (regressie) of stilstand (stagnatie) in de ontwikkeling van je kind. Ook dit kan leiden tot ander gedrag dan voorheen. Je kind kan dan plots iets niet meer wat ervoor wel lukte. Of er is geen vooruitgang in de ontwikkeling. Dit is een normale reactie, waarna het meestal weer goed komt.

Het is echter niet altijd zichtbaar hoe kinderen zich voelen. Achter het waarneembare gedrag of wat kinderen zeggen of doen kunnen heel wat gevoelens en gedachten zitten die we niet kunnen zien. Je kan het vergelijken met een ijsberg, waarvan alleen het topje zichtbaar is boven water. Dus ook als je kind zich niet per se anders gedraagt, is het belangrijk om aandacht te hebben voor zijn of haar gevoelens bij de veranderingen in de gezinssituatie.

Wat kan ik doen als ouder?  

• Kijk naar het gedrag van je kind: doet het anders dan voorheen? Dit kan zowel meer 'fout' gedrag zijn om een signaal te geven, als zich meer op de achtergrond houden om gevoelens te verbergen.
• Maak ruimte om de gevoelens en gedachten van het kind achter het gedrag te bespreken. Onthoud hierbij dat alle gevoelens van kinderen er mogen zijn. Probeer dus niet de emotie weg te verklaren, maar geef erkenning aan het gevoel van je kind. Bijvoorbeeld, "het voelt op dit moment misschien niet zo voor jou, maar ik zie jou graag".
• Alle gevoelens laten zijn betekent niet dat je als ouder elk gedrag moet goedkeuren. Je kan als ouder ruimte geven aan emoties en tegelijk ongewenst of 'fout' gedrag begrenzen. In gesprek gaan over de gevoelens of gedachten die onder bepaald gedrag liggen kan niet altijd onmiddellijk na het begrenzen van dit gedrag. Laat heftige emoties altijd eerst kalmeren alvorens in gesprek te gaan. Wat help om te kalmeren, verschilt sterk van persoon tot persoon: een ritje op de fiets, muziek beluisteren, een wandeling met de hond, …
• Jongeren kinderen kunnen hun gevoelens of gedachten soms niet goed uitdrukken in woorden. Laat het kind eventueel schrijven of tekenen wat hij voelt of denkt, of kijk naar zijn spel. Vanuit deze observaties kan je soms in gesprek gaan met minder woorden en elkaar toch beter begrijpen. Ook het samen lezen van een (prenten)boek kan helpen om gevoelens bespreekbaar te maken met kinderen.
• Wanneer bepaald gedrag het gevolg is van een tijdelijke achteruitgang of stilstand in de ontwikkeling, dan is het belangrijk samen met het kind te zoeken naar tijdelijke oplossingen, en de personen die dicht bij het kind staan in te lichten (bv. grootouders, de school, …) Stel je kind ook gerust dat het terug goed komt.

Bron

Lastig gedrag omdenken tot nieuwe kansen  

Webtips

Waar kan ik terecht voor meer informatie of ondersteuning?