Hoe kwam deze scheidingskoffer tot stand? 

Via documentenonderzoek en interviews met stakeholders bouwden we een inventaris op van het bestaande aanbod, alsook een database voor de toegankelijkheidsanalyse van bestaande initiatieven. In een tweede fase bevroegen we ouders en hun kinderen over hun ervaringen, hindernissen en hefbomen bij het samen opvoeden van de kinderen na een scheiding. Dit deden we via zowel korte en langere online vragenlijsten, open invulvelden op onze projectwebsite als via diepte-interviews. In een derde fase werden ontwerp- en feedbacksessies georganiseerd met zowel ouders als professionals.

Bij de data-analyse en vertaling van de resultaten naar de scheidingskoffer hanteerden we een 5-tal basisprincipes:

• toegankelijkheid als kritische toetssteen, met 8 B's als kompassen om onze keuzes op te oriënteren
• een participatieve, waarderende benadering die krachtgericht kijkt naar gezinnen en hun mogelijkheden;
• aandacht voor processen van sociale ongelijkheid in de toegankelijkheid van hulpbronnen;
• een systemische benadering van een relatiebreuk, waarbij we verder kijken dan de ex-partners, maar ook de blik richten op betrokken kinderen, grootouders, nieuwe partners, plusouders en familie en vrienden; en met aandacht voor de brede range van levensdomeinen waarop een scheiding impact heeft;
• aandacht voor het dynamische aspect van een relatiebreuk, met het oog op de bruikbaarheid van de koffer in diverse fasen van een relatiebreuk, op korte en langere termijn en eventuele nieuwe gezinsvorming.

​