Ik maak me zorgen over de kind(eren) van een vriend(in), familielid of kennis

Soms zie je bij vrienden of familie dat kinderen betrokken bij een scheiding het moeilijk hebben. Vaak wil je daar 'iets aan doen'. Maar wat precies?

Eerst en vooral het is belangrijk om te weten wat een scheiding doet met kinderen. Lees meer hierover in de fiches gericht aan ouders  'Hoe ervaart mijn kind de scheiding?',  'Wat heeft mijn kind nodig na de scheiding?' en 'Mijn kind gedraagt zich anders, hoe komt dat?'

Wat je zelf kan betekenen voor de kinderen, hangt uiteraard samen met hoe dicht je staat bij zowel de ouder(s) zelf, als het kind.

Indien je het kind of de ouder(s) niet zo goed kent, kan je alvast wijzen op het bestaan van deze website. Nodig hen actief uit om een kijkje te nemen in deze scheidingskoffer, en vertel dat er zowel een ingang is voor ouders als voor kinderen en jongeren.

Sta je dichter bij het kind of gezin: 

• Houd dan regelmatig contact: steun uit de omgeving is in deze moeilijke periode zeer belangrijk. Neem hiervoor zelf actief stappen, bijvoorbeeld door een poging tot een spontane babbel, hem of haar uit te nodigen om eens rustig bij te praten, ... Het is niet omdat het kind of de ouder zelf niet de stap zet tot contact, dat hij of zij daar geen nood aan heeft. Soms ontbreekt de energie of kracht om te investeren in sociale relaties, waardoor een extra inspanning van jouw kant om er te zijn in deze periode heel belangrijk is. 
• ​Wees een luisterend oor, zonder de kant te kiezen van één van de partijen in het conflict (zie ook 'Ik wil zelf niet betrokken geraken. Hoe blijf ik onpartijdig?')
• Stel voor om samen iets leuks te doen. In de heftige periode van een scheiding is er voor ouders soms weinig ruimte om initiatief te nemen tot bv. uitstapjes, een wandeling, samen gaan zwemmen, een pic-nick, naar de speeltuin gaan, een koffie gaan drinken, ... Toch zijn net deze alledaagse activiteiten voor kinderen en ouders vaak ontspannend en verbindend, en helpen ze om veerkracht te behouden wanneer het moeilijk gaat.

Blijf je jou grote zorgen maken over het kind, spreek de ouder(s) hierover aan en ga eventueel samen eens kijken op de pagina 'Waar kan ik terecht voor psychische hulp voor mijn kind?'